Vorige week haalde ik Sherlock op. Voordat ik kans zag om hem in de bus te zetten, werd ik geroepen. Ik zag een oudere dame van stand, die al zwaaiend op mij afkwam. Ik zette Sherlock in zijn hok en liep op deze dame af.
Ze vroeg mij of ik zin had in een saucijzenbroodje en wapperde met een zakje, waaruit de geuren van een vers gebakken broodje mij al tegemoet kwamen. Ik ben gek op saucijzenbroodjes!
Ze vertelde mij dat ze vroeger ook honden had uitgelaten voor mensen uit haar buurt. Ze vroeg daar geen geld voor, maar vond het gewoon leuk om te doen. De honden vervoerde ze in de Amerikaanse Dodge van haar man, die daar wat minder over te spreken was. Van honden uitlaten kreeg een mens wel honger en ze had toch een broodje over. Had ik misschien ook trek?
Ik bedankte haar hartelijk en na ons praatje, liep ze verder met een grote reiskoffer achter zich aan trekkend. Vandaag ging ze een dagje poetsen bij haar zoon. Ik keek deze prachtige, mooie vrouw na. Rug recht, kin fier omhoog, mooie rode lippenstift, grijze haren netjes omhoog gestoken. Ik denk dat ze al in de 80 was…
Met een glimlach stapte ik weer in de bus. Mijn dag was nu al helemaal geslaagd. Het warme saucijzenbroodje heb ik mij dan ook goed laten smaken!
Katja
Geef een reactie