Hondenuitlaatdienst De RoedeL Delft

Probeer maar eens uit te leggen aan een kind van vijf en een half jaar oud, wat je voor werk doet. Er een voorstelling van maken is lastig voor zo’n klein mannetje. Afgelopen voorjaarsvakantie was het dan zover! Bram mocht eindelijk mee met mama om de honden uit te laten. Een hele dag vond ik iets teveel van het goede dus mocht hij de eerste wandeling mee.

Het was vroeg op want ik wil altijd voor de file uit van Rotterdam naar Delft rijden. Onder het genot van een kop koffie kan ik dan bij Hans en Eef thuis, op mijn gemakje de indeling maken. Om 7 uur zaten we dan ook in de bus en al bij de eerste bocht pakten we er een boterham bij. Bij de Brienenoordbrug wees ik op de prachtige skyline van Rotterdam. Hij was diep onder de indruk en verbaasde zich over het feit dat er al zo vroeg, zoveel mensen op de weg rijden.

Na de koffie gingen we op pad. Ik had voornamelijk hondjes uit de binnenstad en langs het spoor. We hadden ze zo opgehaald. Uiteraard is Bram al vaker op het veld geweest, dus dat was niets nieuws voor hem. Het ophalen, uitladen en poep ruimen had hij nog niet echt meegemaakt.

Met duidelijke instructies van mij reden we het veld op. Blijven zitten in de bus tot ik zeg dat je eruit mag, niet druk doen, niet met ballen gooien en ook niet met stokken. Bram is Kadaj gewend en die vindt dat allemaal wel leuk. Hij speelt dan ook graag met Bram in de tuin, maar met zo’n grote groep leek mij dat niet verstandig.

De meeste mensen die voor het eerst zoveel honden bij elkaar zien, kijken hun ogen uit. Altijd vragen zij zich wel af of er nu nooit gevochten wordt. Bram niet hoor! Hij vond het allemaal wel normaal. Toch liepen er iets van 22 honden rond te banjeren.

Na de eerste ronde poep ruimen, was het tijd voor een boterham. Bij de bus eten Bram, want anders eten ze je boterham op! Het was tijd om de waterbakken te verversen en hij mocht helpen om de waterkraan aan te zetten. Een waar feest, ondanks het weer.

Rond kwart over tien kwamen zijn grootouders Bram weer ophalen. Hij baalde als een stekker en wilde graag blijven… Maar Bram, opa en oma nemen je mee naar Ikea. Je krijgt daar een lekker stukje taart! Hij was het er nog niet mee eens, maar liet zich uiteindelijk toch omkopen. Okay dan maar, mag ik dan wel snel weer een keer mee? Tuurlijk lieverd.

Katja