Hebben ze het jou gevraagd? Nee, jou wel dan? Ook niet… Ik dacht eerst nog, die gaat wel weer weg. Ja, dat dacht ik ook… Voordeel is wel dat ze ons nu met rust laten. Ik weet het nog niet. Hoe doe jij het dan?
Ik negeer haar. Zij willen toch een hond die de helft van mijn leeftijd is? Ik mag nog blij zijn dat ze geen pup hebben genomen, maar iets van acht jaar. Laten Hans en Eef zich maar druk maken. Kijk aan mij hadden ze geen kind. Ik wist precies hoe ik met ze om moest gaan. Hoefde maar een blik hun kant op te werpen en ze snapten mij al. Ik had ze goed getraind. Er heerste een weldadige rust in de tent. Nu kunnen ze dat nieuwe ding steeds achterna lopen. Ergens is het best wel grappig om te zien en zo heet ze blijkbaar ook, Funny. Funny zit op de eettafel, Funny jat al het eten, Funny wil continu spelen. Ze moeten eindelijk eens een keertje achter zich opruimen. Je ziet Eef de ballen weer verstoppen, omdat die kleine zich anders te druk zou maken. Je ziet Hans in een andere positie dan lui op de bank. Ik bekijk het allemaal maar van een afstand. Ach, je kent het wel. Er komen kindertjes en dan is het opeens te druk voor een hond. Ze zetten haar op Facebook en dit keer stonk Eef er in omdat het een Parson was. Ik zie het maar als een complimentje dat ze voor mijn ras gaan. Het meisje krijgt nu een goed thuis en zolang ik ook mijn natje en mijn droogje krijg, ben ik tevreden. Ik moet natuurlijk wel de baas blijven. En jij?
Tsja, wat kan ik zeggen. Het is wel een lekker ding wat ze in huis hebben gehaald. Als ik een paar jaar jonger was geweest, had ik het wel geweten. Je weet dat mijn thuis situatie heel anders is dan bij jou. Ik kan die kleine kinderen niet meer bijbenen. Ik kan ze liefde geven, maar geen energie. Ergens ben ik toch wel blij dat hij die taak nu van mij heeft overgenomen. De kleine man kan nu lekker achter Kadaj aanrennen en ook met mijn meissie gaat het prima. Als ik al dat enthousiasme zie, wil ik soms ook weer achter een balletje aangaan. Uiteraard ga ik mij niet zo uitsloven als die tienjarige. En ja, net als jij kan ik genieten als ik naar mijn mensen kijk. Katja was ook een beetje ingedut. Volgens mij vond zij mijn tempo wel aangenaam. Je vooral niet druk maken en je tijd nemen voor je loopje. Niet lachen hoor, maar hij heeft haar zelfs op de fiets gekregen. Ze gaan nu met zijn allen fietsen en ik mag gelukkig thuis blijven. De druk is bij mij van de ketel. Gelukkig neemt ze die vent wel mee naar haar werk. Ik heb toch ook mijn rust nodig en als hij dan thuis komt, ligt die in een coma. Ook weer een gevalletje van het te druk hebben voor een hond en dan gingen ze ook nog eens verhuizen naar een plek waar je het beest bijna niet kan uitlaten. Als ik mijn gezinnetje zo lekker bezig zie, ben ik er eigenlijk best wel blij mee.
Wat denk je, zullen we het dan maar aankondigen? Ik weet het nog niet, Sam. Ik ben wel een Parson. Kom op Rakker, je weet net zo goed als ik dat we er allebei stiekem wel blij om zijn. We moeten het niet alleen te duidelijk laten merken, zodat ze zich extra om ons bekommeren. Wij blijven toch wel de baas. Oké dan, zolang ze dat maar doorhebben, dan ben ik het met je eens.
Met gepaste trots kondigen wij, Rakker en Sammie, onze nieuwe en veel jongere huisgenoten aan…
Funny en Kadaj!
DeRoedeLDelft
Hondenuitlaatdienst De RoedeL Delft 
Geef een reactie